Znalazłem ciekawy materiał dotyczący kryteriów rejestracji stowarzyszeń religijnych lub odmowy rejestracji czy też podstaw cofnięcia istniejącej rejestracji w kontekście praw zagwarantowanych w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Warto znać ten punkt widzenia aby widzieć całokształt tych zagadnień w szerszym kontekście:
„Podobnie w sprawie Świadkowie Jehowy Moskwy przeciwko Rosji uznano, iż odmowa rejestracji stowarzyszenia religijnego i jego późniejsze rozwiązanie odbyło się bez ustalenia stosownych i wystarczających podstaw.
Władze twierdziły, ze organizacja ta rozbijała rodziny, podżegała swoich wyznawców do popełniania samobójstwa lub odmowy opieki medycznej, naruszała prawa członków, rodziców, którzy nie byli Świadkami Jehowy i ich dzieci oraz, że zachęcała członków do odmowy wypełniania obowiązków prawnych. Jednakże, nie ustalono stosownej podstawy faktycznej dla zarzutów, a ograniczenia nałożone na członków nie różniły się zasadniczo id podobnych ograniczeń narzuconych przez inne religie na życie współwyznawców. W każdym razie zachęcano do powstrzymania się od transfuzji krwi nawet w sytuacji zagrożenia życia nie mogło uzasadniać tak daleko idących środków, gdyż prawo krajowe gwarantowało pacjentom wolność wyboru opieki medycznej.
Odmowa rejestracji społeczności religijnej może również nieść ze sobą konsekwencje przeszkód w egzekwowaniu swoich interesów w sadach. Kościoły mają również prawo do posiadania nieruchomości, a jakakolwiek ingerencja w to prawo może co do zasady stanowić podstawę do zarzutu z artykułu 1 Protokołu nr 1 …….. W sprawie Religionsgemeinschaft der Zuegen Jehovas i inni przeciwko Austrii to ostanie zastrzeżenie nie zostało spełnione – przez około 20 lat władze odmawiały przyznania Świadkóm Jehowy osobowości prawnej. Sąd uznał, że miało miejsce naruszenie art 14 w związku z art 9:
Trybunał ponownie podkreśla, że art 14 nie zabrania władzom państwowym inaczej traktować różne grupy po to, by zniwelować „faktyczne nierówności” pomiędzy nimi; co więcej, w niektórych okolicznościach brak próby skorygowania nierówności poprzez różne traktowanie sam w sobie może powodować naruszenie Konwencji. Różnica w traktowaniu będzie jednakże dyskryminacją, jeśli nie służy uzasadnionym celom i jeśli nie ma rozsądnej relacji proporcjonalności pomiędzy podjętymi środkami a celem do którego się dąży. Państwom-Stronom Konwencji przysługuje margines oceny, co do tego, czy i do jakiego stopnia różnice w sytuacjach podobnych uzasadniają różne traktowanie”.
Czyli nie zawsze zdaniem Trybunału brak rejestracji Świadków Jehowy i innych stowarzyszeń religijnych będzie sprzeczny z art 14 Konwencji.. Wszystko zależy od okoliczności i celów do jakich ma prowadzić określone postępowanie władz danego państwa. Jeśli przeczytamy oba artykuły Konwencji czyli przywołany artykuł 9 i artykuł 14, to nie sposób nie zauważyć, że oba dotyczą prawa jednostki a stosowane są przez organizację (powyżej organizację Świadków Jehowy – czyli zbiór jednostek),w celu obrony swoich praw. UWAGA- pytanie: Czy organizacja może powoływać się na Konwencję aby aby osiągnąć rejestrację swojej działalności, a później po rejestracji nie przestrzegać praw jednostek? Nie. W wyżej podanym materiale nie mówi się o tym. W praktyce jednak jest to problem. „Każdy ma prawo” – początek artykułu 9, pod jednym warunkiem można powiedzieć, o ile nie będzie przynależał do organizacji. Z artykułem 14 jest podobnie, jego treść wyraźnie dotyczy jednostki- pojedynczej osoby (płeć, kolor skóry, pochodzenie, urodzenie itp – tych cech nie posiada przecież organizacja) i jej praw a powołuje się na te prawa organizacja dla swoich celów a po ich osiągnięciu, prawa jednostki znaczenia nie mają.
SPRAWDZAJCIE NATCHNIONE WYPOWIEDZI, CZY Z BOGA SĄ – 1 Jana 4:1 