Tym razem poruszymy zagadnienie z którym ma problem niejeden świadek Jehowy, apropos tego jak to zagadnienie wyjaśnić innym i samemu go dobrze zrozumieć. Zajmiemy się też kwestią jak świadkowie dyplomatycznie muszą omijać te strony owego zagadnienia które bardzo ciężko udowodnić. Chodzi o wyjaśnienie co się działo ze Świadkami Jehowy przez ponad 18 wieków od czasu Jezusa i apostołów? W jednej ze strażnic z 1982 roku zostało „rzucone” na ten temat nieco światła. „Rzucone światło” to ulubiony zwrot stosowany przez WTS. Strażnica z 1982 roku nr 12 str. 4-11 podaje od akapitu 12 na str. 4 takie informacje:
ROZSIEWANIE CHWASTÓW
12Oto jednak ktoś stroił złośliwą psotę. Jezus ostrzegł w przypowieści: „A gdy ludzie posnęli, nadszedł jego siewcy /nieprzyjaciel/ i między pszenicę rozsiał chwasty, po czym odszedł. Kiedy zasiew wyrósł i wydał owoc, wtedy. pojawiły się również chwasty”.(Mat. 13:25,26). Wyjaśnił on, że „nieprzyjacielem” jest „Diabeł”, który miał zorganizować sabotaż, gdy ludzie posnęli”. (…) Apostoł Paweł (…) rzekł (…) po moim odejściu dostaną się między was ciemiężycielskie wilki,(…) spośród was samych powstaną ludzie mówiący rzeczy przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów .„Dlatego ozuwajcie” (Dzieje 20:24-31).
13Fakty historyczne wskazują, iż właśnie wtedy, „gdy ludzie posnęli”, nadszedł Szatan i „między pszenicę rozsiał chwasty”. Z chwilą gdy apostołowie, którzy wspólnie „powstrzymywali” odstępstwo, zaczęli zapadać w sen śmierci, wielu chrześcijańskich starszych przestało czuwać (2 Tes.2:3,6-8,NP). Ogarnięci duchowym zgnuśnieniem starsi nie chronili już „synów królestwa” przed „ciemiężycielskimi wilkami”, które się wdzierały do zboru chrześcijańskiego. Były to „chwasty” rozsiane między „właściwe nasienie”. (…)
14Jezus oznajmił: „Chwastami są synowie niegodziwca” (…)
15(…) Ziarno pszeniczne nigdy nie wyda chwastu. (…) Ten niezbity fakt naukowy nie pozwala obciążać „Syna człowieczego”,Chrystusa Jezusa „rozsiewającego właściwe nasienie”, jakąkolwiek odpowiedzialnością za to, co się zdarzyło na jego „polu”. (….) było rezultatem rozmyślnego działania nieprzyjacielskiego gospodarza, złośliwego rozsiania chwastów, czyli „synów niegodziwca”.
16.Zatem przypowieść Jezusa o „pszenicy” i o „chwastach” rzuca dużo światła na wielowiekowe dzieje chrystianizmu. Z faktów historycznych wynika, że Szatan po śmierci apostołów istotnie wprowadził do zborów prawdziwych chrześcijan mnóstwo „chwastów”, „ciemiężycielskich wilków” i „antychrystów” jak to przepowiedzieli Jezus, Paweł, Piotr, Jan, oraz Juda. (…)
17”Chwasty” te wyraźnie uwidoczniły się w drugim i trzecim wieku, kiedy tak zwani ojcowie kościoła zaczęli szerzyć różne niebiblijne doktryny, na przykład o nieśmiertelności duszy, ogniu piekielnym, czy Trójcy. Wielu z nich było bardziej filozofami aniżeli prawdziwymi nadzorcami chrześcijańskimi wiernie trzymającymi się nauk Biblii. Punkt kulminacyjny tego procesu nastąpił w początkach czwartego wieku, gdy cesarz Konstantyn, który był poganinem,połączył ten odstępczy chrystianizm z pogańską religią Rzymu. Ów fałszywy chrystianizm, w odmianie rzymskokatolickiej, prawosławnej, od stuleci aż po dziś dzień wydaje obfity plon „chwastów”.
„DAJCIE OBOJGU ROŚĆ RAZEM”
18(…) „Niewolnicy gospodarza podeszli więc do niego i rzekli, „Panie, czy nie zasiałeś na swym polu właściwego nasienia? Skądże wzięły się na nim chwasty?” Powiedział im: „Zrobił to nieprzyjazny człowiek”. Mówią mu: „Czy chcesz zatem.,żebyśmy poszli i je wyzbierali?” Odpowiada: „Nie, abyście przypadkiem przy zbieraniu chwastów nie wyrwali razem z nimi pszenicy. Dajcie obojgu rość razem aż do żniwa; a w porze żniwnej powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwasty i powiążcie je w pęki na spalenie, a potem zgromadźcie mi pszenicę do spichlerza” (Mat. 13:27-30).
18(…) Obawiali się, że fałszywi chrześcijanie, to znaczy„chwasty” złośliwie posiane przez „nieprzyjaciela”, czyli Diabła, zaduszą prawdziwą „pszenicę”, rzeczywistych „synów królestwa”.
20„Gospodarz”, „Syn człowieczy”, nie upoważnił jednak swoich „niewolników”, by poszli i zebrali „chwasty”, czyli podrobionych chrześcijan, oddzielając ich od „pszenicy”, to jest prawdziwych chrześcijan. Powiedział: „Dajcie obojgu róść razem aż do żniwa”.(…)
Kolejny artykuł od str. 8 akapit 6
Prawdziwa pszenica musiała rosnąć wśród (…) „chwastów” aż do„czasu końca.”
akapit 8
„Żniwo zatem rozpoczęło się w jakiś czas po roku 1914, który oznaczał początek „czasu końca” inaczej mówiąc „zakończenie systemu rzeczy.”
akapit 9
Ale kiedy po roku 1914(….)? Odpowiedź musi pokrywa się z faktami, a te wskazują, że stało się to w roku 1919, gdy zrodzeni z ducha namaszczeni „synowie królestwa” zobrazowani przez pszenicę zaczęli się uwalniać od „chwastów”
akapit 10
Wyraźnie zidentyfikowanie „pszenicy”, czyli „synów królestwa”,utrudniała przez długie stulecia bujnie rozwijająca się życica, to jest odstępcze chrześcijaństwo, (…)
akapit 11
Mianem symbolicznych „chwastów” objęci są wszyscy fałszywi chrześcijanie, w tym również dzisiejsi odstępcy, którzy nauczają„ przyczyn zgorszenia”, a także „czyniący bezprawie”. Zaliczają się więc do nich: „zły niewolnik”, „głupie panny”, oraz „niewolnik niegodziwy i gnuśny”.
akapit 16
„sprawiedliwi” (namaszczeni chrześcijanie) jaśnieją „jak słońce w królestwie swego Ojca”, odnosi się to do stanu oświecenia i chwalebnej służby tych namaszczonych duchem chrześcijan na ziemi, gdzie świecą jako źródła światła w świecie”. (…) zbór chrześcijański to organizacja teokratyczna, uznająca zwierzchnictwo Jehowy nad całym wszechświatem. (…) społeczność czysta, gdyż aniołowie wybierają z niej „wszystkie przyczyny zgorszenia oraz czyniących bezprawie”.
akapit 18
Zbieranie „synów królestwa” szybko postępowało naprzód i stanowiło podstawowe zadanie od roku 1919 aż do początków lat trzydziestych naszego wieku.
akapit 19
Chociaż więc zbieranie „pszenicy”, to jest chrześcijan z klasy pomazańców, zbliża się ku końcowi, trwa w dalszym ciągu zbieranie owiec. W słusznym przez Boga ustalonym czasie ostatni przedstawiciele „pszenicy” dokonają swego ziemskiego biegu i połączą się z „Synem człowieczym”, aby wejść w skład jego rządu, to jest Królestwa (…).
akapit 20
Okaż się lojalnym pomocnikiem pomazańców, klasy „pszenicy”, „niewolnika wiernego i rozumnego”, którego Chrystus ustanowił, aby rozdawał duchowy „pokarm na czas słuszny”.
Jak to co podano w strażnicy, ma się do innych wypowiedzi Jezusa? Czy jest to zgodne z Biblią wyjaśnienie przebiegu wydarzeń? Wg interpretacji WTS po odejściu apostołów „ludzie posnęli” i gospodarz Jezus również a diabeł sobie swobodnie czynił „psoty” i realizował przez kilkanaście wieków „sabotaż” – „sianie chwastów”. Stąd nie było Świadków Jehowy przez tzw. „mroki średniowiecza” a właściwie od czasów apostołów a tylko czasami ktoś się „przebudził” jako uczeń Jezusa. Jak to możliwe? Wszak Jezus powiedział, iż będę „z wami przez wszystkie dni aż do zakończenia systemu rzeczy” – Mateusza 28:20. Czyli z kim był Jezus jak „ludzie posnęli”? Tak sobie tylko powiedział i też się „zdrzemnął”. Czy trzeba było czekać „aż do żniwa” kiedy pojawi się C.T. Russell? „Żniwo zatem rozpoczęło się w jakiś czas po roku 1914” – podaje strażnica – nie precyzując dokładnie kiedy (Russell umiera w roku 1916). Przede wszystkim „zapewne” chodzi o okres J.F. Rutherforda, który zostaje prezesem WTS po zmarłym C.T. Russellu, dopiero w tym czasie „chwasty” zostają zdemaskowane, bo rozpoczął się okres żniw, czyli zbieranie pszenicy. W tym wszystkim zgadza się tylko to, iż pojawił się J.F. Rutherford. A związek WTS ze wspomnianą zapowiedzią Jezusa, to już tylko interpretacja strażnicy.
Świadkowie Jehowy czy to nazwa biblijna
Dzięki przyjęciu nowej nazwy postęp
Russell „niewolnikiem wiernym i roztropnym”
„Podłoże Biblii?
SPRAWDZAJCIE NATCHNIONE WYPOWIEDZI, CZY Z BOGA SĄ – 1 Jana 4:1 