Czy Adam i Ewa są wspólnymi przodkami ludzkości?

    Dziś o tym czy Biblia zawiera rzetelne informacje o początku ludzkości. Czy na pewno początek ludzkości datuje się od Adama i Ewy sprzed około zaledwie kilku tysięcy lat? Pamiętam jak sam tak mówiłem innym i jakim wzrokom na mnie patrzyli ci którzy mieli inne zdanie na ten temat.        Wierzyłem, że w tej księdze są faktycznie zapisane fakty na ten temat. Nie potrafiłem jednak tego uargumentować poza przytaczaniem informacji które nie były dla innych przekonywujące. Było i jest nadal wiele pytań z tym związanych na które w Biblii nie ma dobrej odpowiedzi. Jeśli przyjmiemy za fakt, że Adam i Ewa byli naszymi przodkami i nie tylko ale całej ludzkości. Niektórzy czytając dokładnie księgę Rodzaju, czyli inaczej 1 Mojżeszową wskazują na niejasne wypowiedzi w kontekście kiedy przyjmujemy, że wszyscy ludzie pochodzą od Adama i Ewy, czyli 2 osób, słownie od dwóch osób i z ich związku rodziły się im dzieci, które miały wnuków, później prawnuków i doszliśmy do stanu miliardów ludzi obecnie.

Zobaczmy co się dzieje, kiedy Adam i Ewa są w ogrodzie zwanym Eden, sięgają po owoc którego nie wolno im było jeść, ona pierwsza a następnie daje mu do zjedzenia. Wtedy dzieje się coś dziwnego, poznają, że są nadzy. Dlaczego wtedy? Jaki jest tego powód? Różne są interpretacje tej zmiany z punktu widzenia teologów. Ważne jest co mówi do Adama Bóg:

A Jehowa Bóg wołał na mężczyznę i mówił do niego: „Gdzie jesteś?”. To pytanie może zastanawiać w kontekście wypowiedzi: „i nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę.” (Hebr.4:13). Chyba, że to nie ten sam Bóg z Edenu i listu Pawła. Pozostawmy to jednak w tej chwili.

Dalej o odpowiedzi Adama napisano tak: W końcu ten rzekł: „Usłyszałem twój głos w ogrodzie, lecz się zląkłem, gdyż byłem nagi i dlatego się ukryłem” Na to on rzekł: „Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czyżbyś zjadł z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?”

Jest ich tylko dwoje i pytanie kto ci powiedział, że jesteś nagi. Czy na pewno nie było tam nikogo więcej z ludzi? Poza wężem, a może jednak to pytanie „kto ci powiedział” wskazuje na to, że było ich tam więcej ludzi. Jest to prawidłowe rozumowanie. Czy jest inne rozsądne wyjaśnienie? Należy pamiętać, że mówi to Bóg, po którym należałoby się spodziewać, że wypowiada słowa znając pełną sytuację. Wypędza ich z ogrodu Eden i nikogo tam później nie ma.

Inna sytuacja późniejsza, jeśli powiemy, jest tylko Adam i Ewa, czyli dwoje ludzi i rodzi im się pierwszych dwóch synów: Kain i Abel, jest zatem teraz na ziemi 4 osoby i co? Później Kain zabija Abla, a więc jest ich teraz 3 osoby (może jest też ich rodzeństwo na ziemi ale tego jeszcze nie wiemy).

Oto w tym dniu wypędzasz mnie z powierzchni ziemi i będę ukryty przed twoim obliczem; i stanę się tułaczem i uciekinierem na ziemi, i jest rzeczą pewną, że kto mnie spotka, zabije mnie.

Czy Kain wie coś, czego nie wiemy, że są inni ludzie, którzy kiedy się dowiedzą, że on zabił swego brata Abla, to nie jeden z nich może również go zechcieć zabić. Kain te słowa wypowiada w taki sposób jak by to było oczywiste, że są inni ludzie na ziemi. Czyli wbrew temu co dziś się na ten temat mówi o pochodzeniu człowieka wg Biblii.

Następnie Kain ucieka do krainy Nod. Co to za kraina, kto ją tak nazwał? Znalazłem tak informację:

Nod – biblijny kraj położony na wschód od Edenu. U Flawiusza zwany ziemią Nais. Oznacza ogólnie kraj zamieszkiwany przez tych, którzy błądzą (heb. nod – błądzić).

Znaczenie tego błądzenia może mieć sens religijny: pójścia drogą inną, niż drogą prawa danego przez Boga. Do kraju Nod został wygnany Kain, pierwszy syn Adama, za zabicie swego brata Abla. Osiedlił się tam wraz ze swoją żoną i zrodził Henocha. Tam też wybudował pierwsze miasto wzmiankowane w Biblii – Henoch, nazwane od imienia swego syna. (Rdz 4:16, 17; Flawiusz „DDI”2,24)

Dziwne jest to, że Kain w krainie Nod wybudował miasto, gdyby dom pobudował, byłoby to zrozumiałe, ale miasto? Komu sobie i swej rodzinie, po co? To nasuwa szereg pytań na które nie ma dobrego wyjaśnienia, czy Adam i Ewa byli pierwszymi i jedynymi ludźmi żyjącymi w tym czasie na ziemi. Czytelnicy uważnie czytający tekst Biblii twierdzą, że nie byli jedynymi ludźmi od których pochodzi ludzkość. A te przykłady są tego dowodem. Czy da się to rozsądnie wyjaśnić, że jednak oni byli pierwszymi i jedynymi ludźmi na ziemi? Co myślisz czytelniku?

Oto relacja wieloletniego tłumacza Biblii i jego spostrzeżenia na ten temat:

https://www.youtube.com/watch?v=0MM0a6DkWPs

Wiedza z Biblii i innych źródeł o stwarzaniu

Jest ciekawa rzecz jeśli chodzi o wiedzę na temat stwarzania zawartą w Biblii, określaną jako słowo Boże. Pomijając kwestię, która dla wielu jest oczywista: Słowo jakiego Boga? Przecież w 1 Koryntian 8 rozdział i 5 i 6 werset: „Bo chociaż są tacy, których zwą „bogami”, czy to w niebie, czy na ziemi, jako że jest wielu „bogów” i wielu „panów”, dla nas wszakże jest jeden Bóg, Ojciec, z którego jest wszystko, a my dla niego; i jeden jest Pan, Jezus Chrystus, przez którego jest wszystko i my przez niego” – PNŚ. Byłoby zatem ważne to pytanie, jakiego Boga. Możemy jednak to zostawić przynajmniej na razie. Biblia zaczyna się o słów: „ Na początku Bóg (Elohim- dosłownie Bogowie) stworzył niebiosa i ziemię” – PNŚ. Nie mamy tu nic o jaki początek tu chodzi, ani kiedy on miał miejsce, ani jaki zakres obejmował. Kim był/byli ów/owi Elohim? Już znacznie więcej informacji znajdziemy ale już o istniejących gwiazdozbiorach w księdze Hioba i innych księgach biblijnych, niektórzy powiedzą, bo pisarze Biblii zaczerpnęli wiedzy od innych narodów między innymi z Babilonu, a tamci od Sumerów. Tu w Biblii „na początku” nie ma nic powiedziane, jak przebiegało stwarzanie, ile trwało i co wchodziło w jego zakres, czyli owej ziemi i niebios. Dlaczego? Trudno jest przyjąć wyjaśnienie w postaci nie jest to potrzebne.

Zobaczmy jaką wiedzę w tej sprawie mieli starożytni Sumerowie, łatwiej będzie odnieść się do kwestii, czy wiedza na temat początków wszechświata w Biblii jest wystarczająca, czy też daleko niepełna: „Najbardziej szokująca jest ich znajomość astronomii. Okazuje się, że sześć tysięcy lat temu Sumerowie wiedzieli, że Ziemia obraca się wokół Słońca i znali budowę Układu Słonecznego. Podzielili niebo na 12 znaków zodiaku. Wiedzieli jak rozmieszczone są wszystkie planety i znali historię ich powstania. A przecież Uran został odkryty w 1782, Neptun w 1846, a Pluton zaledwie w 1930 roku. Według Sumerów, 4 miliardy lat temu w nasz system słoneczny wdarł się najeźdźca z głębin Kosmosu – Nibiru. Była to planeta wielkości Ziemi i – jak obliczyli naukowcy z NASA – musiała się poruszać się z prędkością 65 tys. km/godz. Wokół naszego Słońca krążyły wówczas: Merkury, Wenus, Mars, Tiamat ze swym księżycem, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun i Pluton. Poruszały się w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara”.

Dalej tak napisano na temat powstania Ziemi:

„Narodziny Ziemi i Księżyca

Gdy Nibiru wynurzył się z oceanu Kosmosu siły grawitacji Neptuna i Urana oraz pozostałych planet Układu Słonecznego zaczęły go wciągać. Nibiru poruszał się na swej orbicie zgodnie z ruchem wskazówek zegara, mimo to nie zderzył się z żadną planetą. Jego pole magnetyczne oddziaływało jednak na nie tak potężnie, że wywołało rozmaite kataklizmy. Najbardziej ucierpiała Tiamat. Pole magnetyczne Nibiru wznieciło w niej ruchy tektoniczne. Na jej powierzchni pojawiły się szerokie szczeliny, a w jedną z nich uderzył jeden z większych satelitów Nibiru powodując pęknięcie planety na dwie części. Górna część Tiamat razem ze swym księżycem została wyrzucona na nową orbitę. I tak powstała Ziemia z naszym obecnym Księżycem. Reszta Tiamat została rozbita na kawałki i utworzyła pas planetoid między Marsem a Jowiszem”.

Informacje pochodzą z tego źródła:

http://forum.przyszloscwprzeszlosci.pl/viewtopic.php?f=9&t=66

Po przeczytaniu powyższego tekstu nie możemy go porównać z zapisem w Biblii. Ponieważ nie ma w niej nic na ten temat. Nie możemy się wypowiadać w kwestii jego autentyczności i wiadomo dlaczego? Możemy jedynie zacytować fragment z literatury WTS mówiący o bogini Tiamat: „Na przykład bogini Tiamat postanowiła zniszczyć innych bogów, ale została pokonana przez Marduka, który przeciął jej ciało na dwie części i z jednej uczynił niebo, a z drugiej ziemię” – Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1 str. 251. Sam oceń, czy ten zapis nie jest poprzedzający zapis biblijny dotyczący stworzenia nieba i ziemi z pominięciem jego barwnej całości i dodaniem słów „na początku”.

Znalazłem takie wyjaśnienie dlaczego w tekście biblijnym nie występują szczegóły dotyczące życia bogów i tekst w Biblii jest na pewnym poziomie intelektualnym. A co najważniejsze, dlaczego nie ma imienia Boga który miałby tego dokonać. Czy to wyjaśnienie jest trafne i wiarygodne? Wszystko zależy od Ciebie drogi czytelniku. W Biblii tego wyjaśnienia nie ma wcale. Zatem warto się zastanowić kim jest Stwórca i Ojciec ludzkości, czy jest Nim lub są ELOHIM, czy Jehowa lub Jahwe? Czy JHWH to litery stanowiące rdzeń imienia Bożego? Czy też chodzi w tym wszystkim jeszcze o coś innego? Oto te wyjaśnienie:

„Sumeryjskie i babilońskie poematy są bardzo bogate w szczegóły dotyczące życia bogów i przygotowania naszej planety do życia na niej istot ludzkich. W porównaniu z nimi biblijna relacja jest bardzo ogólnikowa, jest jakby ich streszczeniem, choć nie jest pozbawiona pewnego poziomu intelektualnego. I nie jest to dziwne. Biblijną relację konstruowali przecież najmądrzejsi kapłani żydowscy w czasach „niewoli babilońskiej”. Używam tu cudzysłowu, ponieważ nie była to niewola w potocznym znaczeniu. Wszyscy żydzi korzystali w pełni z wolności, o ile spełniali wymogi lojalności na terenie Babilonii wobec władzy państwowej. Natomiast kapłani żydowscy byli o wiele bardziej szanowani ze względu na swój poziom intelektualny. Nie mogli jednak obnosić się ze swoją wiarą w boga Jahwe, gdyż to urażałoby uczucia religijne Babilończyków. Mieli szeroki dostęp do zasobów literatury babilońskiej i w dużym stopniu korzystali z niej przy wzbogacaniu historii własnego narodu”.

http://www.wikalim.republika.pl/0436_Stwarzanie.html

Zacytowane fragmenty ze źródeł poza biblijnych mogą wiele wyjaśniać z tego czego nie ma w Biblii. Skoro w tej księdze brak jest istotnych informacji, jest oczywiste, że powstają pytania dlaczego? Apostoł Paweł pisał, oczywiście ktoś może powiedzieć, że nie ma to w tym miejscu zastosowania: 1 Koryntian 13:9b: „Mamy bowiem częściowe poznanie” . Jest to faktem, że pisarze Biblii mogli nie mieć pełnej wiedzy lub źródło z którego korzystali jej nie posiadało. Ponieważ jak widać wiedza np. starożytnych Sumerów miała bardzo szeroki zakres i to może zastawić dlaczego tak jest?